Մառազմը կատարյալ է դառնում:
Ապահովները կատարյալ մանկապարտեզային (դանդաղկոտ, բայց հիստերիկ ռիթմով) երգ են երգում ապահով Հայաստանի մասին: Օդանավակայանի թռիչքուղու վրա պարող բալերինաները վերջն են, դեհ, շենքի բալկոններում պարողների մասին էլ չասեմ: Էրեխեքը զինվորների հետ ֆուտբոլ են խաղում, ժողովուրդս սպորտային խաղեր է նայում, փողոց, խաժամուժ, դես-դեն, բայց ամենակարևորը` օդանավակայան ու թռիչք. բոլոր ճանապարհները տանում են դեպի «Զվարթնոց» օդանավակայան: Վերջում «Գնա տնից» օդանավը լքում է Հայաստանը, իսկ բալերիաները էլի պարում են բալետաազգայնական մի պար: Մնում էր ջուր ցանողներ էլ լինեին: Ու դրա անունը` «Դեպի ապահով Հայաստա՞ն» է: